Udostępniamy Państwu artykuł omawiający przegląd literatury na temat najnowszych zasad postępowania diagnostycznego i terapeutycznego w Zaburzeniach Przetwarzania Słuchowego.

APD dzielimy na rozwojowe (bez ustalonej przyczyny), nabyte (o ustalonej przyczynie) i wtórne (będące konsekwencją przebytego długotrwałego niedosłuchu obwodowego). Objawami wskazującymi na prawdopodobieństwo APD u dzieci w wieku szkolnym są m.in. gorsze wyniki w nauce, problemy z nauką czytania i pisania oraz rozumieniem mowy, występowanie trudności w powtarzaniu i zapamiętaniu informacji podawanych drogą słuchową oraz utrzymaniu uwagi na słowie mówionym.

Diagnozę APD powinien postawić lekarz specjalista audiologii i foniatrii w oparciu o pełną baterię testów oraz konsultacje logopedy, psychologa i pedagoga. Zestaw diagnostycznych testów behawioralnych powinien zawierać zarówno testy słowne, jak i niewerbalne, minimalnie z trzech grup testów: rozdzielnousznych (np. ang. Dichotic Digit Test; DDT), oceniających czasowe aspekty słyszenia (np. ang. Frequency Pattern Test; FPT i ang. Duration Pattern Test; DPT) oraz rozumienia mowy utrudnionej. Rozpoznanie można postawić, gdy dziecko ukończyło 7 rok życia, gdy stwierdzamy nieprawidłowe wyniki w przynajmniej w dwóch testach oceniających różne procesy przetwarzania słuchowego i u dziecka wykluczona została niepełnosprawność intelektualna oraz schorzenia ze spektrum autyzmu.

Postępowanie terapeutyczne oparte jest o aktywny trening słuchowy, specyficzny dla wykazanego w testach deficytu. Istotna jest poprawa środowiska akustycznego w szkole (systemy FM), oraz terapia chorób współistniejących.

Link do pewnej treści artikułu: Diagnostyka i postępowanie w zaburzeniach przetwarzania słuchowego u dzieci